Raphaëlle Latini

 

 

Als multidisciplinair kunstenaar, grafisch ontwerper, scenograaf en choreograaf bouwde ze in 2003 haar dagelijks leven opnieuw op rond een andere passie: geluid, dat intiem, regenererend en dus vitaal is. Ze creëerde het personage Madame Twill, ontwikkelde haar grafische en muzikale identiteit en begon te mixen in Parijse barclubs (O.P.A, Pulp, Barourcq, Cabaret sauvage, enz.). Haar unieke benadering van de draaitafels bracht haar naar bars, nationale choreografiecentra en workshops voor hedendaagse dans.


Het was dan ook niet meer dan logisch dat ze zich opnieuw toelegde op live performances, zowel in de muziek met Vincent Dupont in Incantus, Plan, Souffles en Refuge, in de scenografie voor Borges vs Goya met het gezelschap Akté, als in 2007 toen ze de groep Entorse oprichtte, die ze inluidde met Love Affair, green girl (radiotheater) en Morceau, een performance met chocolade vinylplaten.


Aanvankelijk opgezet als een collectief, werkte ze samen met verschillende kunstenaars (choreografen, acteurs, lichtontwerpers, muzikanten, scenografen, onderzoekers, enz.) om voorstellingen, performances en installaties te creëren die deze verschillende media combineren met een strengheid die hen ertoe aanzet alle mogelijke interacties te verkennen. Het specifieke van het project van het gezelschap is niet zozeer de formalistische zoektocht naar een kenmerkend choreografisch effect, maar veeleer de wens om een permanente resonantie tussen deze verschillende disciplines te creëren. In het kader van deze aanpak begon ze een vruchtbare samenwerking met Samuel Lefeuvre in Accidens (ce qui arrive), [àut], Haute résilience en Hantologie.


Sinds 2015 is ze de enige artistiek directeur en heeft ze CORPS DISCIPLINAIRE en Bold! gecreëerd. Tegelijkertijd creëerde ze de soundtracks voor Neige voor Michèle Anne De Mey/Charleroi danses, werkte ze samen met Mohamed El Khatib en, sinds 2011, met Peeping Tom in À Louer, vervolgens de trilogie Vader, Moeder, Kind en in The Land voor het Residenz theater, evenals The Missing Door, The Lost Room, The Hidden Floor en La Ruta in samenwerking met het Nederlands Dans Theater. In 2020 werkte ze opnieuw samen met Samuel Lefeuvre en zijn medewerker Flor Demestri voor Glitch en 3 ème nature. In 2021 ontwierp ze het geluid voor Datadream van en met Steven Michel, gevolgd door de opera Dido & Aeneas met regisseur Franck Chartier/PeepingTom.


® Virginia Rota