© Maarten Vanden Abeele


 

Peeping Tom

Peeping Tom is een Belgisch danstheatergezelschap dat in 2000 werd opgericht door Gabriela Carrizo (I/AR) en Franck Chartier (F). Met Eurudike De Beul, die sindsdien bij het gezelschap speelt, creëerden ze een eerste gezamenlijk locatieproject in een mobilhome, Caravana (1999).

Kantelend universum

Bij Peeping Tom start alles vanuit een zeker hyperrealisme. De setting doet vertrouwd aan, zoals een tuin, salon en kelderverdieping in de eerste trilogie (Le Jardin, 2002; Le Salon, 2004; Le Sous Sol, 2007), twee stacaravans in 32 rue Vandenbranden of een bejaardentehuis in Vader.

Vervolgens breken de makers dit realisme open. Ze creëren een kantelend universum dat de gangbare logica van tijd, ruimte en sfeer verstoort. Je bent getuige - of eerder voyeur? - van wat verborgen en ongezegd blijft. Isolement leidt er naar onderbewuste werelden van nachtmerries, angsten en verlangens, waarmee ze de schaduwkanten van het individu en gemeenschap mee uitlichten. Bovendien blijft het huis clos van familie- en gezinssituaties voor Peeping Tom een bron van creativiteit. Aan de hand van een rijke beeldtaal ontstaat een fascinerend gevecht tegen de omgeving en tegen zichzelf.

Nieuwe samenwerkingen

Sinds 2013 werkt Peeping Tom ook samen met andere huizen en gezelschappen. Voor Nederlands Dans Theater creëerde Gabriela Carrizo The missing door (2013) en met het Residenztheater in München maakte ze The Land in 2015.

Franck Chartier regisseerde op zijn beurt The lost room (2015) en The hidden floor (2017) met NDT I. In 2013 werkte hij aan 33 rue Vandenbranden, een bewerking van het origineel van Peeping Tom met de dansers van de GöteborgsDansKompani. Beiden regisseerden in 2018 31 rue Vandenbranden, een nieuwe adaptatie van het origineel van Peeping Tom met de dansers van Le Ballet de l'Opéra de Lyon, dat de Biennale van Lyon opende.

Prijzen en nominaties

2024 'Beste nieuwe dansvoorstelling' voor La Ruta op de Olivier Awards in Londen (UK)
2023 Beste Internationale Theatervoorstelling - Premis de la Crítica (ES)
2023 Nominatie voor 'Best New Dance Production' - Olivier Awards (UK)
2022 Jovan Cirilov Award - Belgrade Dance Festival (RS)
2022 Beste Hedendaagse Productie van 2021 in Italië - Danza & Danza Magazine (IT)
2021 Winnaar FEDORA – VAN CLEEF & ARPELS Prize for Ballet 2021
2018 'Beste voorstelling in het theater' voor Moeder op het Festival Internacional de Teatro y Artes de Calle in Valladolid (ES)
2017 'Herald Angel' voor The missing door op het Edinburgh International Festival (UK) (met Stop-Motion en Shoot the moon van Paul Lightfoot en Sol León)
2016 'Zwaan meest indrukwekkende dansproductie' voor The lost room (NL)
2015 'Beste nieuwe dansvoorstelling' voor 32 rue Vandenbranden op de Olivier Awards in Londen (UK)
2015 Selectie voor Het Theaterfestival 2015 met Vader
2015 Nominatie 'Beste Internationale Dansvoorstelling van 2015' voor A Louer op de Critics Awards in Barcelona (ES)
2014 'Beste Internationale Dansvoorstelling' van 2014 voor Vader op de Critics Awards in Barcelona (ES)
2014 'Beste dansvoorstelling van het jaar 2014' voor Vader door de Nederlandse krant NRC Handelsblad
2013 'Beste dansvoorstelling van het jaar 2013' voor 32 rue Vandenbranden door het Braziliaanse magazine Guia Folha (São Paulo)
2013 Nominatie 'Beste anderstalige voorstelling van 2013' voor A Louer op de Ubu awards (IT)
2012 Selectie voor Het Theaterfestival met A Louer (BE)
2007 Montblanc Young Directors Award met Le Salon op het Salzburg Festival (AT)
2007 Patrons Circle Award met Le Salon op het International Arts Festival Melbourne (AU)
2007 Selectie voor Het Theaterfestival met Le Sous Sol (BE)
2005 Prix du Meilleur Spectacle de Danse voor Le Salon (FR)



Met de steun van de Vlaamse overheid


Website by Wies Hermans (Fuut)