In The lost room bevinden we ons op een schip in zee, waar vrijheid en beknelling hand in hand gaan. In een labyrint van kamers en gangen vertelt het stuk meerdere verhalen tegelijk. Personages bestaan in elke tijd en elke plaats en zijn tegelijkertijd tijdloos, oneindig en grenzeloos; een melancholische heimwee naar de toekomst.

Herinneringen zijn vaak geen letterlijke weergave van het verleden, maar in plaats daarvan soms foutgevoelig en onderhevig aan vervorming. Vaak denken we ons iets goed te herinneren, maar dan blijkt dat we een draai geven aan het verleden zoals we dit in heden en zelfs de toekomst wensen te zien. The lost room toont hoe huidige en toekomstige gebeurtenissen van invloed kunnen zijn op het verleden, ons geheugen en ons vermogen om te herinneren.

The lost room werd geregisseerd door Franck Chartier met het ensemble van NDTI. Het stuk volgde op The missing door van Gabriela Carrizo en ging op 1 oktober 2015 in première in Den Haag (NL).